منبع : از مجله رایانه شماره 127
VPN با ویندوز
استفاده از اینترنت به عنوان بستر انتقال داده ها هر روزگسترش بیشتری پیدا می کند . باعث می شود تا مراجعه به سرویس دهندگان وب و سرویس های Email هر روز بیشتر شود . با کمی کار می توان حتی دو کامپیوتر را که در دو قاره مختلف قرار دارند به هم مرتبط کرد . پس از برقراری این ارتباط ،‌هر کامپیوتر،کامپیوتر دیگر را طوری می بیند که گویا در شبکه محلی خودش قرار دارد. از این رهگذر دیگر نیازی به ارسال داده ها از طریق سرویس هایی مانند Email نخواهند بود. تنها اشکال این کار این است که در صورت عدم استفاده از کارکردهای امنیتی مناسب،‌کامپیوترها کاملا در اختیار خرابکارن قرار می گیرند. VPN ها مجموعه ای از سرویس های امنیتی ردر برابراین عملیات رافراهم می کنند. در بخش قبلی با چگونگی کار VPN ها آشنا شدید و در اینجا به شما نشان می دهیم که چگونه می توان در ویندوز یک VPN شخصی راه انداخت. برای این کار به نرم افزار خاصی نیاز نیست چون مایکروسافت همه چیزهای لازم را در سیستم عامل گنجانده یا در پایگاه اینترنتی خود به رایگان در اختیار همه گذاشته.
پیش نیازها
برای اینکه دو کامپیوتر بر پایه ویندوز بتواند از طریق VPN به هم مرتبط شوند دست کم یکی از آنها باید به ویندوز NT یا 2000 کار کند تا نقش سرویس دهنده VPN را به عهده بگیرد. ویندوز های 9x یا Me تنها می توانند سرویس گیرنده VPN باشند. سرویس دهنده VPN باید یک IP ثابت داشته باشد. روشن است که هر دو کامپیوتر باید به اینترنت متصل باشند. فرقی نمی کند که این اتصال از طریق خط تلفن و مودم باشد یا شبکه محلی. IP در سرویس دهنده VPN باید مجاز (Valid) باشد تا سرویس گیرنده بتواند یک مستقیما آن را ببیند. در شبکه های محلی که اغلب از IP های شخصی (192.168.x.x) استفاده می شود VPN را باید روی شبکه ایجاد کرد تا ایمنی ارتباط بین میان کامپیوترها تامین شود. اگر سرویس گیرنده VPN با ویندوز 95 کار می کند نخست باید Dial up Networking Upgrade 1.3 را از سایت مایکروسافت برداشت کرده و نصب کنید. این مجموعه برنامه راه اندازهای لازم برای VPN را در خود دارد . البته مایکروسافت پس از Upgrade 1.3 Networking Dial up نگارش های تازه تری نیز عرضه کرده که بنا بر گفته خودش ایمنی و سرعت ارتباط VPN را بهبود بخشیده است .
نصب سرویس دهنده VPN
روی کامپیوتر بر پایه ویندوز NT نخست باید در بخش تنظیمات شبکه، راه انداز Point to Point Tunneling را نصب کنید. هنگام این کار، شمار ارتباط های همزمان VPN پرسیده می شود. در سرویس دهنده های NT این عدد می تواند حداکثر 256 باشد. در ایستگاه کاری NT،‌ این عدد باید 1 باشد چون این سیستم عامل تنها اجازه یک ارتباط RAS را می دهد. از آنجا که ارتباط VPN در قالب Remote Access برقرار می شود ویندوز NT به طور خودکار پنجره پیکر بندی RAS را باز می کند. اگر RAS هنوز نصب نشده باشد ویندوز NT آن را نصب می کند. هنگام پیکربندی باید VPN Adapter را به پورت های شماره گیری اضافه کنید. اگر می خواهید که چند ارتباط VPN داشته باشید باید این کار را برای هر یک از VPN Adapter ها انجام دهید .
پیکربندی سرویس دهنده RAS
اکنون باید VPN Adapterرا به گونه ای پیکربندی کنید که ارتباطات به سمت درون (incoming) اجازه بدهد. نخست باید پروتکل های مجاز برای این ارتباط را مشخص کنید . همچنین باید شیوه رمز گذاری را تعیین کرده و بگویید که آیاسرویس دهنده تنها اجازه دسترسی به کامپیوترهای موجود در شبکه کامپیوتر ویندوز NT، در این وضیعت، سرویس دهنده VPN می تواند کار مسیر یابی را هم انجام دهد. برای بالاتر بردن ایمنی ارتباط، می توانید NetBEUI را فعال کرده و از طریق آن به کامپیوترهای دور اجازدسترسی به شبکه خود را بدهید. سرویس گیرنده، شبکه و سرویس های اینترنتی مربوط به سرویس دهنده VPN را نمی بینید . برای راه انداختن TCP/IP همراه با VPN چند تنظیم دیگر لازم است. اگر سرویس دهنده DHCP ندارید باید به طور دستی یک فضای آدرس(Adress Pool ) IP را مشخص کنید. به خاطر داشته باشید که تنها باید از IP های شخصی (Private) استفاده کنید.
این فضای آدرس باید دست کم 2 آدرس داشته باشد ،‌یکی برای سرویس دهنده VPN و دیگری برای سرویس گیرنده VPN . هر کار بر باید برای دسترسی به سرویس دهنده از طریق VPN مجوز داشته باشد. برای این منظور باید در User Manager در بخش Dialing اجازه دسترسی از دور را بدهید . به عنوان آخرین کار،Remote Access Server را اجرا کنید تا ارتباط VPN بتواند ایجاد شود.
سرویس گیرنده VPN روی ویندوز NT
نصب سرویس گیرنده VPN روی ویندوز NT شبیه راه اندازی سرویس دهنده VPN است بنابراین نخست باید 4 مرحله گفته شده برای راه اندازی سرویس دهنده VPN را انجام بدهید،‌ یعنی:
. نصب PPTP
. تعیین شمار ارتباط ها
. اضافه کردن VPN به عنوان دستگاه شماره گیری
. پیکر بندی VPN Adapter در RAS، تنها تفاوت در پیکر بندی VPN Adapter آن است که باید به جای ارتباط های به سمت درون به ارتباط های به سمت بیرون (out going) اجاز ه بدهید .
. سپس تنظیمات را ذخیره کرده و کامپیوتر را بوت کنید. در گام بعدی، در بخش Networking یک ارتباط(Connection) تلفنی بسازید . به عنوان دستگاه شماره گیر یا همان مودم باید VPN Adapter را انتخاب کرده و بجای شماره تلفن تماس، IP مربوط به سرویس دهنده VPN را وارد کنید. در اینجا پیکر بندی سرویس گیرنده VPN روی ویندوز NT به پایان می رسد و شبکه های شخصی مجازی ساخته می شود.
سرویس گیرنده VPN روی ویندوز 2000
راه اندازی سرویس گیرنده VPN ساده تر و کم زحمت تر از سرویس دهنده آن است. در ویندوز 2000 به بخش مربوط به تنظیمات شبکه رفته یک Connection تازه بسازید.
گام نخست : Assistant در ویندوز 2000 پیکر بندی VPN را بسیار ساده کرده.
به طور معمول باید آدرس IP مربوط به سرویس دهنده VPN ر اداشته باشد. در اینجا باید همان IP معمولی را وارد کنید و نه IP مربوط به شبکه VPNرا، با این کار ، VPN پیکر بندی شده و ارتباط بر قرار می شود.
برای تعیین صلاحیت، باید نام کاربری و رمز عبور را وارد کنید که اجازه دسترسی از طریق Remote Access را داشته باشید. ویندوز 2000 بی درنگ ارتباط برقرار کرده و شبکه مجازی کامل می شود.